تأثیر اجرای بازتوانی قلبی بر اضطراب بیماران انفارکتوس میوکارد

پیش‌زمینه و هدف: اضطراب، یکی از شایع‌ترین و مهم‌ترین واکنش‌های روانی بیماران مبتلا به سکته حاد قلبی می‌باشد، که تأثیر بسیار منفی بر سیر بیماری و مرحله بهبودی جسمی و روانی بیماران دارد. مطالعه حاضر باهدف، تعیین تأثیر اجرای بازتوانی قلبی بر میزان اضطراب بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد انجام گرفت. مواد و روش کار: این پژوهش، یک مطالعه نیمه تجربی است که در آن 120 بیمار مبتلا به انفارکتوس میوکارد بستری در بخش سی‌سی‌یو بیمارستان عباسی میاندوآب برحسب معیارهای ورود به مطالعه به‌صورت غیر تصادفی در دو گروه (هر گروه 60 نفر) مداخله و کنترل قرار گرفتند. در این مطالعه گروه کنترل مراقبت‌های رایج بخش را دریافت کردند و برای گروه مداخله برنامه بازتوانی به مدت 12 هفته اجرا گردید. ابزار گرده آوری داده‌ها چک‌لیست دموگرافیک و پرسشنامه اضطراب اسپیل برگر بود که در ابتدای پذیرش و 12 هفته بعد از ترخیص تکمیل گردید. از نسخه SPSS 16 و آزمون‌های آماری کای اسکوئر، تی زوجی و تی مستقل و آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و واریانس) برای آنالیز داده‌ها استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد که اجرای برنامه بازتوانی قلبی باعث شده که اختلاف معنی‌داری بین گروه مداخله و کنترل در میزان اضطراب وجود داشته باشد (001/0P=). نتایج نشان داد که میزان اضطراب در گروه کنترل تفاوت معنی‌داری نسبت به شروع اجرای برنامه بازتوانی قلبی نداشته است (12/0P=). اما در گروه مداخله این تفاوت معنی‌دار بوده است. (001/0P=). نتیجه‌گیری کلی: اجرای بازتوانی قلبی می‌تواند باعث کاهش اضطراب در بیماران مبتلا به انفارکتوس شود که این می‌تواند در روند مراقبت و بهبودی بیماران مؤثر باشد.